Procedura postępowania w przypadku pojawienia się objawów

chorobowych obowiązująca w :

PUNKCIE OPIEKI DZIENNEJ – ŚWIAT DZIECKA OPIEKA I

ZABAWA & PUNKT OPIEKI DZIENNEJ -WISEŁKA

Procedura ma na celu ujednolicenie sposobów postępowania personelu w sytuacji

rozpoznania objawów chorobowych u dziecka przebywającego w żłobku.

Poniższe zapisy i ustalenia zostają wprowadzone, by zminimalizować zagrożenie

rozprzestrzeniania chorób wśród dzieci i dorosłych oraz innych osób mających styczność z

osobami przebywającymi w placówce. Szczegółowy opis chorób, ich przyczyn oraz

sposobów leczenia przyczyni się także do poszerzenia wiedzy nt. zdrowego stylu życia, co

jest działaniem profilaktycznym, pozwalającym wspierać odporność u dzieci oraz ich bliskich

i zapobiegającym rozwojowi infekcji i chorób różnego pochodzenia.

I. Ogólne zasady postępowania w przypadku pojawienia się objawów

chorobowych

1. Nie przyjmujemy dziecka do żłobka, jeśli zostało zdiagnozowane na którąś z chorób

wymienionych w punkcie III, IV i V , tj. choroby wieku dziecięcego oraz zakaźne choroby

wieku dziecięcego lub zaobserwowano obecność pasożytów.

2. Jeśli opiekunki mają podejrzenie wystąpienia choroby wieku dziecięcego, informują o tym

fakcie rodziców dziecka.

3. W przypadku wystąpienia u dziecka choroby zakaźnej, prosimy o informację o zaistniałej

sytuacji w celu poinformowania innych rodziców (z zachowaniem anonimowości) o ryzyku

zachorowania na konkretną chorobę. Po przebyciu choroby zakaźnej zaświadczenie o

możliwości powrotu do żłobka jest wymagane obligatoryjnie, bez względu na czas trwania

choroby.

4. W przypadku uzasadnionego podejrzenia wystąpienia zakaźnej choroby wieku dziecięcego

nie przyjmujemy dziecka bez zaświadczenia lekarskiego, potwierdzającego, że dziecko jest

zdrowe i może przebywać wśród innych dzieci.

5. Jeśli opiekunki mają podejrzenie wystąpienia choroby wieku dziecięcego, o czym

informują rodziców dziecka i odsyłają dziecko do domu, a rodzic następnego dnia

przyprowadza dziecko do żłobka twierdząc, że do końca dnia nie było żadnych objawów,

opiekunki mogą przyjąć dziecko do placówki. W sytuacji jednak, gdy w trakcie pobytu w

żłobku dziecko ma takie same objawy jak dnia poprzedniego, wtedy opiekunki mają prawo

ponownie odesłać dziecko oraz poprosić o zaświadczenie lekarskie, że dziecko może

uczęszczać do żłobka pomimo występujących objawów. W przypadku podejrzenia

wystąpienia zakaźnej choroby wieku dziecięcego nie przyjmujemy dziecka bez zaświadczenia

lekarskiego, że dziecko jest zdrowe.

7. Każda sytuacja chorobowa będzie rozpatrywana w indywidualnym kontekście do danego

dziecka i jego naturalnych skłonności. Nadrzędnym celem jest dobre samopoczucie i zdrowie

dziecka.

II. Sposób postępowania w przypadku wystąpienia objawów chorobowych:

• Wymiotów– wydzielina wodnista, z nieprzetrawionymi kawałkami jedzenia, o kwaśnym

zapachu oraz niepokojącej barwie, pojawiająca się kilka razy lub raz w dużej ilości.

Opiekunka dzwoni do rodzica, informuje o zaistniałej sytuacji, próbując odszukać przyczynę

dolegliwości (np. zatrucie pokarmowe, podobne objawy w rodzinie), wymagany jest odbiór

dziecka z placówki, wymagana doba bezobjawowa, by dziecko mogło powrócić do placówki.

• Ulewanie – jednorazowy zwrot pokarmu, spowodowany zakrztuszeniem lub kaszlem, w

wyniku którego dziecko zwróciło niewielką część pożywienia, najczęściej podczas posiłków.

Wymagana obserwacja dziecka przez opiekunki, dziecko może zostać w placówce. Jeśli

objawy się nasilają i przeradzają się w wymioty, należy postępować zgodnie z procedurą

dotyczącą wymiotów.

• Biegunki – w ciągu dnia dziecko oddaje dwa luźne-wodniste stolce – po pierwszym stolcu

opiekunka dzwoni i informuje rodzica o zaistniałej sytuacji, dopytuje o możliwe powody (np.

dieta z dnia poprzedniego, zachowanie w domu przed wyjściem do żłobka), po dwóch

luźnych i wodnistych stolcach opiekunka dzwoni do rodzica, iż należy natychmiast odebrać

dziecko, wymagana doba bezobjawowa, by dziecko mogło powrócić do placówki.

• Stanu podgorączkowego – 37,5 – 38 st C – opiekunka dzwoni do rodzica i informuje o

stanie dziecka, rodzic decyduje, czy dziecko zostaje w żłobku czy je odbiera, opiekunka

sprawdza w krótkich odstępach czasu tendencję, czy temperatura rośnie, czy spada. Jeśli

rośnie – należy odebrać dziecko. Zalecana obserwacja, gdy objaw ustąpi oraz nie pojawią się

dodatkowe objawy, dziecko może następnego dnia wrócić do żłobka.

• Gorączki – ponad 38 st C – opiekunka dzwoni do rodzica, że należy odebrać dziecko z

placówki. Zalecana obserwacja, wymagana doba bezobjawowa, by dziecko mogło powrócić

do placówki.

• Wydzieliny z oczu

o wydzielina o żółtym zabarwieniu, czyli wydzielina ropna, która najczęściej towarzyszy

zakażeniom bakteryjnym, wydzielina szybko napływa do oka – opiekunka dzwoni do rodzica

z informacją o stanie dziecka oraz prosi o szybki odbiór z placówki

o wydzielina o barwie biało – żółtej, czyli wydzielina śluzowo – ropna, która zazwyczaj

pojawia się przy łagodnych zakażeniach bakteryjnych – opiekunka informuje rodzica przy

odbiorze o stanie dziecka

o wydzielina o barwie białej, czyli wydzielina śluzowa, która jest objawem tak zwanego

suchego oka, najczęściej pojawia się po spaniu, nie jest groźna dla innych dzieci

o wydzielina przezroczysta, czyli wydzielina wodnista, która w większości przypadków

towarzyszy zakażeniom wirusowym – jeśli pojawia się świąd, przekrwienie oka, obrzęk

powiek - opiekunka dzwoni do rodzica, iż należy jak najszybciej odebrać dziecko

• Zmiany skórne, wysypka – opiekunka kontaktuje się z rodzicami w celu zdiagnozowania

problemu, jeśli jest podejrzenie którejś z chorób zakaźnych, należy niezwłocznie odebrać

dziecko z placówki.

• Wodnisty, przezroczysty katar – przyczyną są prawdopodobnie alergie, opiekunka

informuje przy odbiorze dziecka, że taki katar nie jest zagrażający dla innych dzieci, ale może

się w taki przerodzić, można zastosować np. robienie inhalacji oraz obserwację.

• Zielony, żółty, gęsty katar – przyczyną są prawdopodobnie infekcje wirusowe lub

bakteryjne, jeśli występuje często, opiekunka dzwoni do rodzica, iż należy odebrać dziecko ze

żłobka oraz nie przyprowadzać dziecka, póki nie wyzdrowieje. Wymagana doba

bezobjawowa, by dziecko mogło powrócić do placówki.

• Kaszel – nasilający się w trakcie spania, mokry, dziecko ma inne objawy np. katar, jest

bardziej ospałe, zmęczone – spowodowane jest to postępującym procesem chorobowym –

opiekunka dzwoni do rodzica z informacją o stanie dziecka i prosi o odbiór dziecka z

placówki. Jeśli kaszel jest świszczący, przypomina szczekanie psa, może być objawem

problemów z krtanią, wymagane odebranie dziecka z placówki.

• Kaszel alergiczny (napadowy) jest zwykle suchy i płytki, nie towarzyszą mu inne objawy

infekcji. W alergii często prowokowany jest wysiłkiem – nie zagraża innym dzieciom.

III. Najczęstsze choroby wieku dziecięcego

Wszystkie choroby być powinny zdiagnozowane przez lekarza, po przebytej chorobie lekarz

musi zaświadczyć, że dziecko jest zdrowe i może uczęszczać do żłobka.

1. Zapalenie gardła - jest często związane z inną chorobą wirusową lub bakteryjną, na

zapalenie gardła częściej chorujemy jesienią i zimą. Podatni na zachorowania są alergicy i

osoby z obniżoną odpornością. Dlaczego zapalenie gardła uważa się za jedną z najczęstszych

chorób wieku dziecięcego? Czasem najmłodsi chorują i kilka-, kilkanaście razy w roku.

Objawy to m.in. bolesność (przede wszystkim gardła, ale boleć mogą też uszy, stawy),

zmniejszenie apetytu, gorączka. Leczenie zapalenia gardła zależy od jego przyczyny -

wirusowe leczy się jedynie objawowo, bakteryjne może wymagać wprowadzenia antybiotyku.

Przyczyna wirusowa lub bakteryjna oznacza możliwość zarażenia innych dzieci. Maluszek

nie powinien być w żłobku.

2. Zapalenie oskrzeli - na początku objawy przypominają te towarzyszące infekcji -

katar/podrażnione gardło, ogólne rozbicie, ból głowy, po kilku dniach dziecko zaczyna

męczyć suchy, przechodzący w mokry kaszel, może też pojawić się gorączka. Najczęściej jest

ono wywoływane przez wirusy, zatem leczenie jest objawowe. Należy pamiętać o

oklepywaniu dziecka - ten zabieg ułatwi pozbycie się śluzu z oskrzeli. Maluszek nie powinien

być w żłobku.

3. Zapalenie płuc - może być zarówno wirusowe, jak i bakteryjne. Objawy wirusowego

zapalenia płuc to m.in. suchy kaszel, duszności, bóle w klatce piersiowej, ogólne rozbicie.

Bakteryjnemu zapaleniu płuc towarzyszy natomiast wysoka gorączka, kaszel, który najpierw

jest suchy, później wilgotny, odkrztuszana jest wydzielina. Leczenie zapalenia płuc

uzależnione jest od jego przyczyny. Zapalenie płuc może rozwijać się bardzo szybko i może

prowadzić do poważniejszych konsekwencji. Zaleca się pozostawienie dziecka w domu, w

celu wdrożenia leczenia.

4. Zapalenie ucha - profilaktyka opiera się na unikaniu kataru. Objawy zapalenia ucha to

m.in. ból, gorączka, niedosłuch, brak apetytu, ogólne rozdrażnienie. Jest to dolegliwość

szczególnie bolesna, nasilająca się w nocy. Wywołuje u najmłodszych intensywny płacz,

czasem nawet krzyk. Chorobie może towarzyszyć gorączka. Leczenie najczęściej wymaga

podania antybiotyku. Maluszek nie powinien być w żłobku.

5. Zapalenie spojówek - Dziecko, u którego pojawiło się zapalenie spojówek, będzie

pocierało oczy. Będzie też prawdopodobnie skarżył się na swędzenie i pieczenie oczu.

Zauważyć można wyraźne zaczerwienienie oka. Początkowo dotknięte zapaleniem może być

jedno oko, ale z czasem może objąć oboje oczu. W postaci ostrej zapalenia spojówek może

się pojawić także światłowstręt lub powiększenie węzłów chłonnych, a także obrzęk powieki.

Dochodzi do pojawienia się wydzieliny z oka. Jeśli w oku dziecka pojawi się wydzielina,

należy ją wycierać. Można to robić tylko czystą chusteczką higieniczną lub jałowym

gazikiem, aby nie wprowadzić do oka dodatkowych bakterii i zanieczyszczeń. Oko można

także przemywać solą fizjologiczną, co ułatwi usuwanie wydzieliny. W przypadku pojawienia

się wydzieliny, lepiej jest pójść do lekarza, aby zbadał dziecko i zastosował odpowiednie

leczenie, często związane z podaniem antybiotyku w kropelkach. Dziecko, które ma zapalenie

spojówek nie może przebywać w żłobku, ponieważ wydzielina z oka jest zakaźna i może

szybko rozprzestrzenić się na inne dzieci.

6. Angina ropna - to potoczna nazwa ostrego bakteryjnego zapalenia gardła i migdałków.

Objawy to m.in. silny ból gardła, krwistoczerwone zabarwienie błony śluzowej gardła, ropny

wysięk, wysoka gorączka. Leczenie wymaga zastosowania antybiotyku. Dziecko nie powinno

być w żłobku, aż do momentu całkowitego wyleczenia, ponieważ choroba jest zaraźliwa.

7. Ciemieniucha - zmiany skórne w postaci żółtych, grubych łusek przypominających łupież.

Ciemieniucha u niemowlaka może wystąpić na skórze głowy i na brwiach. Nadproduktywne

gruczoły łojowe wytwarzają za dużo łoju, który łączy się ze złuszczonym naskórkiem na

owłosionej skórze głowy. To dlatego po zaschnięciu na główce niemowlaka tworzą się żółte

łuski. Choć ciemieniucha nie jest uciążliwa, a łuski nie swędzą, schorzenia nie należy

lekceważyć. Zalegające płatki w przyszłości mogą doprowadzić do problemów ze skórą

głowy. Walki z ciemieniuchą nie należy zatem odwlekać. Trzeba reagować już wtedy, gdy na

główce dziecka pojawią się pierwsze symptomy schorzenia, czyli pojedyncze białe łuski.

Może być zwalczana domowymi sposobami, np. z zastosowaniem oliwki, którą należy

delikatnie nanosić na miejsca występowania zmian skórnych. Można to robić za pomocą

nasączonego wacika. Następnie trzeba założyć maluchowi czapeczkę. Dzięki zastosowaniu

oliwki łuski ciemieniuchy staną się miękkie i będzie można je łatwiej usunąć. Następnie

należy spróbować delikatnie usunąć łuski przy użyciu szczotki z delikatnym włosiem. Później

można umyć głowę dziecka. Jeśli taki zabieg ma być wykonywany regularnie, trzeba

pamiętać, aby zaopatrzyć się w krem nawilżający, żeby nie dopuścić do nadmiernego

wysuszenia skóry u malucha. Ciemieniucha nie zagraża innym dzieciom, jeśli jest wdrożone

leczenie, dziecko może przychodzić do żłobka.

IV . Choroby zakaźne wieku dziecięcego

W trakcie przebiegu choroby dziecko zaraża, bezwzględny zakaz obecności dziecka z żłobku.

Po przebytej chorobie wymagane zaświadczenie lekarskie, że dziecko nie zaraża i może

uczęszczać do żłobka.

1. Krztusiec (koklusz) - jest chorobą zakaźną przenoszoną drogą kropelkową. Początkowe

objawy przypominają przeziębienie. Dopiero w fazie napadowej pojawiają się

charakterystyczne objawy jak kaszel, duszności, zaczerwienienie twarzy. Kaszel może nie

pojawić się u bardzo małych dzieci (zamiast niego może pojawić się bezdech a nawet

duszności). Leczenie krztuśca opiera się na antybiotykoterapii. Szczepionkę przeciw tej

chorobie podaje się dzieciom już w drugim miesiącu życia, co ogranicza możliwość

zachorowania, ale nie daje 100% gwarancji.

2. Ospa wietrzna - do zakażenia dochodzi drogą kropelkową, jest to choroba wirusowa.

Objawy ospy to gorączka i charakterystyczne zmiany skórne, które pojawiają się na ciele

stopniowo. Najpierw możemy dostrzec różowe plamki, które następnie zamieniają się w

grudki, a na ich szczycie pojawiają się pęcherzyki wypełnione surowiczym płynem. Kolejny

etap to zmętnienie płynu i pojawienie się krost, które zamieniają się w brunatne strupki.

Leczenie ospy opiera się na łagodzeniu świądu. Jest jedną z najbardziej zaraźliwych chorób

zakaźnych. Okres zakaźności trwa 1-2 dni przed i do 6 dni po pojawieniu się wysypki,

praktycznie do przyschnięcia wszystkich pęcherzyków. Po przechorowaniu ospy wietrznej

wirus pozostaje w organizmie w postaci utajonej. W sytuacji spadku odporności dochodzi do

rozwoju półpaśca. Zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych dzieci przebywające w

żłobkach, klubach malucha i innych placówkach opiekuńczych przeciwko ospie wietrznej są

szczepione bezpłatnie (wystarczy zaświadczenie o uczęszczaniu do żłobka).

(https://gis.gov.pl/zdrowie/dziecko-w-zlobku-szczepienia-obowiazkowe-izalecane/).

3. Choroba bostońska - to potoczna nazwa choroby stóp, dłoni i ust. Chorobę najczęściej

wywołują wirusy. Objawy "bostonki" to wypryski na stopach, dłoniach i w obrębie jamy

ustnej (stąd nazwa choroby), gorączka do 39 st. C. Wypryski utrzymują się około 7-10 dni,

gorączka krócej - zazwyczaj znika po 2-3 dniach. Choroba bostońska jest chorobą wirusową,

zatem leczenie jest objawowe. Przebieg choroby zazwyczaj jest łagodny, jednak uciążliwy dla

dziecka (np. krostki pojawiające się w buzi mogą utrudniać połykanie). Choroba ta jest mocno

zaraźliwa i szybko rozprzestrzenia się wśród dzieci.

4. Szkarlatyna (płonica) - jest chorobą bakteryjną. Jej charakterystyczne objawy to

malinowy język i wysypka. Najpierw pojawia się ból gardła, wysoka gorączka,

zaczerwienione migdałki i pokryty białym nalotem język. Język staje się malinowy po kilku

dniach, a wysypka przypomina ukłucia igłą. Charakterystyczne dla szkarlatyny jest to, że

wysypka nie obejmuje rejonu wokół nosa i ust, tworząc trójkąt. Gdy wysypka znika, skóra

zaczyna się łuszczyć. Leczenie szkarlatyny opiera się na antybiotykoterapii i lekach

obniżających gorączkę.

5. Różyczka - jest chorobą wirusową, przenoszoną drogą kropelkową. Pierwsze objawy

przypominają grypowe, charakterystyczne dla różyczki są powiększone węzły chłonne,

szczególnie karkowe. Gorączka zazwyczaj nie dochodzi do 39 st. C. Kolejnym objawem jest

wysypka - czerwone, drobne plamki zlewają się ze sobą, tworząc większe zaczerwienione

obszary skóry. Wysypka znika kilka dni po tym, jak się pojawi. W przypadku różyczki u

dzieci stosuje się leczenie objawowe.

6. Świnka - inna nazwa tej choroby to nagminne zapalenie przyusznic. Jest chorobą

wirusową, a jej najbardziej charakterystyczny objaw to opuchlizna ślinianek przyusznych.

Pojawia się trudność z przełykaniem, osłabienie, czy ból głowy. Powikłania po śwince

częściej dotyczą chłopców. Leczenie jest objawowe. Warto też podawać dziecku potrawy,

które łatwo będzie przełknąć - rozdrobnione, wręcz papkowate.

7. Rumień zakaźny - zwany też "piątą chorobą", jest chorobą wirusową, przenosi się drogą

kropelkową. Objawy tej choroby to stan podgorączkowy lub gorączka i wysypka - przede

wszystkim na twarzy, może też "zejść" na inne partie ciała. Leczenie jest objawowe.

8. Gorączka trzydniowa - nazywana także trzydniówką, rumieniem nagłym czy szóstą

chorobą. Jej cechy charakterystyczne to nagła, nie poprzedzona innymi objawami, wysoka

temperatura (około 39-40 st. C), która utrzymuje się około trzy dni. Gdy gorączka ustępuje,

może pojawić się wysypka - najpierw na tułowiu, a następnie na szyi, rękach i nogach. Po

około dwóch dniach wysypka ustępuje całkowicie. Leczenie jest objawowe, polega przede

wszystkim na zbijaniu gorączki.

V . Inne choroby zakaźne

1. Mononukleoza - wywołana jest wirusem przenoszonym przez ślinę. Objawy przypominają

te towarzyszące infekcji wirusowej, dopiero szczegółowe badanie krwi może wskazać na

mononukleozę. Mononukleoza ma jednak także typowe objawy, to m.in. wysoka gorączka (do

40 st. C, która może utrzymywać się dwa tygodnie), powiększone węzły chłonne, obfity katar,

silny ból gardła, powiększone migdałki, pokryte szarym nalotem. Leczenie jest objawowe.

2. Rotawirus - wywołuje gwałtowną biegunkę i wymioty. Objawy to podwyższona

temperatura i nagłe wymioty i biegunka (ponad 10 stolców w ciągu doby). Im młodsze

dziecko, tym groźniejsze są dla niego rotawirusy - bardzo szybko może dojść do

odwodnienia. Lekarz decyduje, czy dziecko powinno trafić do szpitala.

V . Pasożyty

1. Owsiki - Owsiki ludzkie to pasożyty, które atakują wyłącznie człowieka. Bytują głównie w

jelicie grubym, gdzie mają doskonałe warunki do życia oraz rozmnażania. Owsica często jest

postrzegana jako choroba dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym, chociaż dotyczy

również dorosłych. Owsiki to pasożyty, które swoim wyglądem przypominają białe, cienkie i

długie niteczki. Samce mają kilka mm, a samice są zdecydowanie większe – mogą osiągnąć

ponad 1 cm długości. Można je dostrzec gołym okiem. Powodują one, iż dziecko staje się

rozdrażnione, oczy ma podkrążone, doskwiera mu ból głowy, a w nocy nie może spać. Często

rodzice zwracają uwagę także na zgrzytanie zębami. Owsikami można się bardzo łatwo

zarazić, poprzez niezachowanie odpowiedniej higieny w życiu codziennym, tzn. zbyt rzadkie

lub niedokładne mycie rąk oraz poprzez kontakt z bielizną lub ręcznikiem osoby chorej,

chociaż równie prawdopodobne jest, że jaja owsika znajdą się także na pościeli, desce

sedesowej, wannie. Owsicą zarazić można się także drogą kropelkową. Jaja są bardzo małe i

lekkie, przez co unoszą się w powietrzu. Leczenie owsików w zasadzie nie jest bardzo

skomplikowane lecz wymaga wizyty u lekarza i zastosowania odpowiedniej terapii.

2. Wszy - Wszawica jest chorobą pasożytniczą, wywołaną przez wesz głowową. Przez wielu,

choroba ta traktowana jest jeszcze stereotypowo, jako coś wstydliwego. Należy jednak

pamiętać, że wszawica nie zawsze wynika z zaniedbań higieny czy długości włosów. Do

zarażenia tymi pasożytami łatwiej dochodzi w dużych zbiorowiskach ludzkich (przedszkola,

szkoły, itd.). Najczęściej zarażają się dzieci w wieku 3-12 lat przez kontakty bezpośrednie w

trakcie zabawy oraz nie w pełni wyrobione nawyki higieniczne, np. stosowanie wspólnych

przedmiotów (szczotki, spinki, grzebienie, ubrania, nakrycia głowy, pluszowe zabawki,

materace, pościel). Pierwszym sygnałem wskazującym na obecność wszawicy jest uporczywe

swędzenie, najbardziej intensywny w miejscu występowania pasożytów tj. okolicy

skroniowej, ciemieniowej i potylicznej głowy, czasami we włosach można dostrzec dorosłe

osobniki. W przypadku zdiagnozowania wszawicy należy bezwzględnie leczyć nie tylko

samego pacjenta, ale także rodzinę. Do zwalczenia wszawicy konieczne jest zastosowanie

odpowiedniego preparatu, który skutecznie likwiduje pasożyty. W trakcie leczenia należy

bezwzględnie przestrzegać zasad i zaleceń co do sposobu użycia, tj. właściwej aplikacji, czasu

działania oraz powtarzania kuracji. Po użyciu preparatu należy wyczesać włosy gęstym

grzebieniem. Potem grzebień należy starannie oczyścić (można wykonać to przez zamrażanie

lub zanurzenie we wrzącej wodzie). Zastosowanie preparatu należy powtórzyć po 7-10

dniach.

Zastosowanie kilku prostych zasad może uchronić nas i nasze dzieci przed wszawicą:

• dokonuj systematycznych przeglądów włosów dziecka (zwłaszcza okolic karku, skroni, za

uszami),

• staraj się pamiętać o codziennym wyczesywaniu włosów,

• podczas zabawy z innymi dziećmi, treningów, zajęć grupowych, upinaj lub związuj włosy

dziecka,

• przypominaj dzieciom o przestrzeganiu zasad higieny osobistej,

• uczulaj dzieci, aby nie wymieniały się z rówieśnikami rzeczami osobistymi (np. szczotką,

grzebieniem, czapką).

3. Świerzb - Świerzb jest schorzeniem zakaźnym spowodowanym przez świerzbowiec ludzki.

Objawem dolegliwości jest nieznośny świąd oraz specyficzne wykwity skórne

(charakterystyczne zmiany skórne to: grudki, pęcherzyki, krostki, nory wydrążone w warstwie

rogowej naskórka, tzw. nory świerzbowcowe). Zakażeniu świerzbem sprzyja niski poziom

higieny osobistej, złe warunki mieszkaniowe i brak urządzeń sanitarnych. Do zakażenia

dochodzi na skutek bezpośredniego kontaktu z chorą osobą, świerzbowiec najlepiej rozwija

się w miejscach ciepłych, np. narządy rodne, pośladki, pępek. Występuje najczęściej u osób,

które pracują w dużych skupiskach ludzi oraz u dzieci w wieku przedszkolnym lub szkolnym.

Okres wylęgania od kilku dni do 2-3 tygodni. Nasilenie dolegliwości występuje zwykle po

3-6 tygodniach od zakażenia. Świerzbowiec ludzki rozmnaża się w ludzkiej skórze, poza

organizmem człowieka ginie w ciągu 2 dni. Pojawienie się pierwszych oznak powinno

skłonić każdego do wizyty lekarskiej. Należy pamiętać, że świerzb jest dolegliwością

dotyczącą wszystkich domowników, pościel oraz ubrania powinny zostać wyprane w

wysokiej temperaturze, należy zdezynfekować naczynia, wannę i toaletę. Po zauważeniu

objawów należy niezwłocznie poinformować placówkę, by mogła rozpocząć gruntowną

dezynfekcję pomieszczeń i wyposażenia.